[siwy]

Układ rąk na kierownicy to drugi (poza właściwym ustawieniem fotela) element prawidłowej pozycji kierowcy, warunkujący sprawne i bezpieczne prowadzenie.
Jedynie trzymając kierownicę oburącz, jesteśmy w stanie wykonać szybki manewr / skręt, bądź kilka następujących po sobie skrętów / w niespodziewanej sytuacji drogowej.
Prawidłowy układ rąk na kierownicy to taki, gdy trzymamy dłonie na wysokości poziomej osi koła kierownicy, lub nieco powyżej. Nigdy nie należy trzymać kierownicy poniżej jej osi poziomej!
Są dwa prawidłowe sposoby trzymania kierownicy - chwyt niepełny i chwyt zamknięty. Ponieważ kierowca powinien być stale gotowy do działania, polecamy chwyt zamknięty. Jest on bardziej naturalny i wygodniejszy. Jeśli zdarzy się, że przy nieoczekiwanym najechaniu na kamień, wyrwie nam kierownicę z rąk, a jej ramię uderzy przy tym w kciuk, to w pierwszej chwili mimo bólu podświadomie jeszcze mocniej zaciśniemy dłonie - taka jest normalna reakcja organizmu. Ten właśnie ułamek sekundy czasem decyduje o możliwości opanowania samochodu.
Chwyt niepełny jest korzystniejszy tylko przy dużych prędkościach, kiedy jest wymagana znaczna dokładność ruchów. Dzięki temu, że kciuki są oparte o koło kierownicy, wzrasta precyzja kierowania.

Rys.1 Sposoby trzymania kierownicy
1 - chwyt niepełny
2 - chwyt zamknięty (podstawowy)
3 - chwyt otwarty(nieprawidłowy)


Prawidłowe jest ściśle symetryczne ustawienie rąk na kierownicy(rys. 4). W zależności od średnicy kierownicy i siły, jaką trzeba do kierownicy przyłożyć, prawa dłoń może znaleźć się wyżej lub niżej, ale zawsze (posługując się umownie tarczą zegara) w strefie między godzinami 1.30 a 3.00, lewa zaś - między 9.00 a 10.30. Im bliżej mu poziomu są ręce, tym większa jest siła, jakiej można początkowo użyć, ale za to mniejszy kąt obrotu kierownicy bez odrywania od niej rąk.

Rys.2. Ułożenie rąk na kierownicy
1 - prawidłowe
2 - nieprawidłowe (ręce za blisko siebie)
3 - nieprawidłowe (ręce w dolnej części kierownicy)



Układ rąk na kierownicy zmienia się, gdy jesteśmy zmuszeni do przejechania zakrętu.

O ile łuk drogi jest na tyle łagodny, iż do jego przejechania wystarczy ok. 1/2 obrotu koła kierownicy, to możemy wykonać skręt bez odrywania dłoni od kierownicy. Poniższe trzy zdjęcia prezentują sekwencję następujących po sobie ruchów kierownicą.

Skręt wykonujemy jednym płynnym ruchem, a skrajnym dopuszczalnym położeniem jest moment przedstawiony na ostatnim ze zdjęć.

Jeżeli musimy przejechać zakręt wymagający wykonania jednego pełnego obrotu lub większej ilości obrotów kołem kierownicy koniecznością jest przekładanie rąk.


Aby cały czas zapewnić płynność obrotu koła kierownicy oraz korekt skrętu (choć należy pamiętać, że najlepszym sposobem jest pokonanie zakrętu jednym płynnym łukiem), konieczny jest taki ukłąd rąk, aby możliwie długi promień skrętu wykonywany był z przyłożeniem obu dłoni do koła kierownicy.

Tak więc przed wejściem w zakręt układ rąk ulega pewnym zmianom:

1 FAZA (przed skrętem) - przesuwamy dłoń tej ręki, w którą stronę będziemy skręcać do górnego punktu koła kierownicy;

2 FAZA (w trakcie przejazdu zakrętu - do połowy łuku) - dłonią, która znajdowała się w górnym punkcie koła kierownicy wykonujemy obrót koła ruchem ciągnącym w dół (w stronę zakrętu), do momentu, gdy dłoń drugiej ręki przesuwając się z obracającym kołem kierownicy przekroczy pozycję godziny 12. Teraz ta ręka kontynuuje obrót koła ruchem ciągnącym w dół, a dłoń ręki rozpoczynającej skręt przenosimy na pozycję godziny 12 dla dalszego wykonywania obrotów kierownicą;

3 FAZA (w trakcie przejazdu zakrętu - od połowy łuku) -obrót kierownicą w przeciwną stronę wykonujemy, zachowując analogiczną sekwencję ruchów tylko w odwrotną stronę.

Układ rąk na kierownicy i sposób kręcenia kołem kierownicy jest nawykiem wynikającym z przyzwyczajeń i codziennej praktyki.
Każdy kierowca prowadząc samochód, jakoś radzi sobie "kręcąc" kierownicą tak, jak się przyzwyczaił i jak wydaje się być wygodnie.
Jednak dopiero w sytuacji ekstremalnej, gdy konieczne jest wykonanie szybko i precyzyjnie większej ilości skrętów kierownicą, okazuje się czy jesteśmy w stanie to wykonać.

Dlatego też warto zwrócić uwagę na swój sposób operowania kołem kierownicy i spróbować dostosować go do przedstawionego wzorca.
Sposobem jest zapamiętanie i ćwiczenie dla nabrania odpowiedniego nawyku, który jest bardzo ważną umiejętnością dobrego kierowcy.
Najlepszym ćwiczeniem są różnego rodzaju slalomy o zmiennym ukłądzie tras, ale najważniejsze aby trenować je nie na ruchliwej drodze, lecz w odpowiednio bezpiecznych warunkach.